Położony w bezpośrednim sąsiedztwie Rynku, w obrębie murów miejskich, prawdopodobnie kryje pod powierzchnią ziemi relikty średniowiecznego zamku książąt bytomskich. Potwierdzają to prowadzone na placu badania wykopaliskowe. Zamek najprawdopodobniej popadł w ruin, a następnie został rozebrany po podziale Bytomia w XIV wieku między dwie linie Piastów. W XVIII wieku na terenie zajmowanym dziś przez plac znajdowała się ujeżdżalnia. Począwszy od XIX wieku plac nierozerwalnie związany jest z bytomskimi Żydami – tu wybudowano w 1809 roku pierwszą w mieście synagogę. Znajdowała się we wschodniej pierzei placu – obecnie stoi tam bezstylowy budynek mieszkalny. W tym samym miejscu w 1869 roku wzniesiono w stylu mauretańskim nową, okazałą synagogę projektu architekta Freudinga z Berlina. Za nią, w miejscu obecnego targowiska przy ul. Korfantego, mieściły się inne budynki gminy żydowskiej (łaźnia, rzeźnia, zarząd gminy). W tym czasie plac otrzymał imię króla pruskiego Fryderyka Wilhelma (Friedrich-Wilhelm-Platz, nast. Friedrich-Wilhelm-Ring). Otaczające plac wielostylowe kamienice pochodzą z przełomu XIX i XX wieku. Najokazalsza z nich, nr 6 na rogu placu i ul. Podgórnej (dawniej Schiesshausstrasse), mieściła znany hotel „Hamburger Hof”. Synagoga spłonęła podczas „nocy kryształowej” 9 listopada 1939 roku. Obecnie bytomskich Żydów upamiętnia usytuowana w miejscu dawnej synagogi wielojęzyczna tablica pamiątkowa.
